4. นนฺทนสุตฺตํ
[95] เอกมนฺตํ ฐิโต โข นนฺทโน เทวปุตฺโต ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ –
‘‘ปุจฺฉามิ ตํ โคตม ภูริปญฺญ,
อนาวฏํ ภควโต ญาณทสฺสนํ;
กถํวิธํ สีลวนฺตํ วทนฺติ,
กถํวิธํ ปญฺญวนฺตํ วทนฺติ;
กถํวิโธ ทุกฺขมติจฺจ อิริยติ,
กถํวิธํ เทวตา ปูชยนฺตี’’ติฯ
‘‘โย สีลวา ปญฺญวา ภาวิตตฺโต,
สมาหิโต ฌานรโต สตีมา;
สพฺพสฺส โสกา วิคตา ปหีนา,
ขีณาสโว อนฺติมเทหธารีฯ
‘‘ตถาวิธํ สีลวนฺตํ วทนฺติ,
ตถาวิธํ ปญฺญวนฺตํ วทนฺติ;
ตถาวิโธ ทุกฺขมติจฺจ อิริยติ,
ตถาวิธํ เทวตา ปูชยนฺตี’’ติฯ
5. จนฺทนสุตฺตํ
[96] เอกมนฺตํ ฐิโต โข จนฺทโน เทวปุตฺโต ภควนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ –
‘‘กถํสุ [โกสุธ (สี.)] ตรติ โอฆํ, รตฺตินฺทิวมตนฺทิโต;
อปฺปติฏฺเฐ อนาลมฺเพ, โก คมฺภีเร น สีทตี’’ติฯ
‘‘สพฺพทา สีลสมฺปนฺโน, ปญฺญวา สุสมาหิโต;
อารทฺธวีริโย ปหิตตฺโต, โอฆํ ตรติ ทุตฺตรํฯ
‘‘วิรโต กามสญฺญาย, รูปสํโยชนาติโค;
นนฺทีราคปริกฺขีโณ, โส คมฺภีเร น สีทตี’’ติฯ